Metalist maçının sonları, taraftar son gücüyle tezahürata başlıyor Re Re Re Ra Ra Ra diye ancak sahada 11 oyuncu aynı oyuna devam edip adımlarını bile sıklaştırma isteği duymuyorlar.Halbuki taraftar o soğuk havada tribünleri doldurmuş ve maç boyunca tüm nefesini sahaya vermiştir.Yenilen gol sonrası bile susmamış ruhsuz gördüğü takımını ayağa kaldırmak için desteklemiştir.Belki Galatasaray için en kötü olay budur.Çünkü bu yaşıma kadar izlediğim en kötü Galatasaray bile mücadele gücünü sahada 90 dakika göstermişti.Ancak bu takım çok başkaydı.Yenilen gol sonrası herkes bir köşedeydi sahada.Kimse hadi çocuklar demedi, takımı ayağa kaldırmadı.Adnan'ların bu konuya itinayla eğilmesi gerekiyor.Tamam sen bir Kewel, Baros, Lincoln olabilirsin ancak kimse bu klüpten büyük değildir.Taşıdığınız formaya terinizi nüfuz edecek.Bu renklerin ne anlama geldiğini herkes bilmeli."Vişneye çalan koyu kırmızıyı, turuncudan iz taşıyan tok sarıyı" bilecek.Bir takım bütün maçları elbette kazanamaz.Ancak kazanmak için her 90 dakika çaba göstermek zorunda.Geçen yılki 11 Metin işte bu yüzden şampiyonluğu kazanmadı mı?
Bu bir taraftarın isteğidir.Bunu isteyen yüzbinlerin olduğundan eminim.Her büyük başarımızı mücadele ile kazanmadık mı? Büyük kaptan kolu sargılı bir şekilde Henry'den kafa topu almadımı? Biz iyi topçu değil yürekli futbolcu istiyoruz.Metin'e Bülent'e olan sevgimiz işte bu yüzdendir.Asırlar geçse isimleri payidar kalacaktır.Biz yine şarkılarımızı söyleyeceğiz yarın.Çünkü aşkımız renkleredir başka hiçkimseye değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder