Pazartesi, Mart 2

Konyaspor 0-1 Galatasaray

Maç için söylenecek hiçbirşey yok. Sıradan tatsız tutsuz bir maç oldu. Arda zekasını hızıyla birleştirerek bir gol attı ve sonrasında, takım halinde savunma yapan bir Galatasaray izledik. Bir ara Bülent Korkmaz'ın Kayseri Erciyes maçını izliyor hissine kapıldım. Gol atmayı asla düşünmeyen ve ileriye doğru hamle yapamayan bir Galatasaray seyrettik. Tek olumlu gelişme bütün takımın gol yememek için takım halinde savunma yapması oldu. Bülent hoca'nın görmesi gerek bir kaç not var dünden kalan. Ümit Karan ve Aydın (özellikle Ümit) Galatasaray misyonlarını çoktan bitirmişler. Dün Ümit Karan'ın oyuna girmesi Nonda adına bir felaketti. Ümit'i bu sene hep böyle rezalet futbolla gördük. Yeni hoca gelmiş ancak ona hırs asla uğramamış. Lincoln orta sahada rakiplerini eksiltiyor ancak ileri bakıyor kimse yok. Koşu yapması gereken Ümit Lincoln'ün üstüne doğru geliyor tabi o sırada şaşıran Lincoln topu kaptırıyor. Bu pozisyona Lincoln'ü çıkarıp başka bir isim koyuyorsunuz yine aynısı yaşanıyor. Acilen bi tedbir alınmalı çünkü takıma çok zarar veriyor. Aydın ise o narin haline devam ediyor. 25 dakika gibi bi süre oyunda kaldı ancak hiç bir olumlu hareketi yoktu. Arda ve Ayhan'ın gayreti birde Meira'nın ilk defa bu kadar özverili mücadelesi vardı sahada. Konyaspor ise hücum gücünü Veysel ve arkasında oynayan Cihan'a bağlamış. Onları daha fazla anlatmaya hiç gerek yok. Bu gayet açıklayıcı bir örnek.

Hiç yorum yok: