Salı, Aralık 15

O An #23



Bakmadan kara, yağmura,
Göğüs vererek rüzgâra,
Kayalar içinde ıslak,
Sisleri aşıp koşarak,
Sevmek, bıkmamak sevgiden!
Dinlenmeden, ara vermeden!
Ömrün tadını, neşesini
Taşımadansa boş yere
Ben ızdırabı, acıyı
Üstün tuttum sevinçlere,
O yakınlık duygusunu,
Gönülden gönüle akışı;
Ah bir şeye benzemez
İnsanı yaratır acı!
Nereye kaçayım, nereye?
Ormanlara mı ırağa mı?
Boşuna her şey, boşuna!
Tek sevinci var bu ömrün
Huzura varmayan neşe
Ey aşk!
Her şeyin başı!

Goethe

2 yorum:

peykân dedi ki...

goethe bile ruhlu adammış =P cidden yaşama sevinci habu aşk;)... ilahisi ya da beşerisi fark etmez. şiir güzel, hayat güzel..... :)

aksilaz dedi ki...

Bi bizdeyok o ruh :P
Aşkta ilahi kavram olmaz ama işte araya girebiliyor.