Kazım Koyuncu

Fikriyatını benimsemesemde şarkıları ve müziği doğduğu varolduğu toprakları yansıttığı için her zaman çok sevmişimdir kendisini. 2005 yılındaki vefatında sanki yıllardır görüşmediğim dostumu kaybetmiş hissini yaşadım. Çernobil dolayısıyla çevremden ve köyümden bir çok kişiyi kaybettim. Belki de Kazım’ın vefatıyla bu konu üzerine bu kadar gidildi.Unutulmaz şarkılara imza attı ve erken yaşta daha nice güzel şarkı ve türkü yorumlayacakken ayrıldı aramızdan. Umarım gönlünün güzelliği gibi güzel yerlerdedir şuan. Şarkısında ki mısralarla kapatalım yazıyı :

Ardımda bırakıp
Gül çağrısını
Ayrılık anı bu sisli şarkıyı
Irmaklar gibi akıp uzun uzun
Terk ediyorum bu kenti
Ah ölüler gibi

Şarkılar bir çığlığa sığınmaksa şimdi
Sonsuz bir yangın gibi
Sevmesem öyle kolay çekip gitmek
Yaralı bir kuş gibi

Kumral bir çocuğun
Yaz öyküsü bu
Şarkılarla geçtim aranızdan
Yalnızlar gibi susup uzun uzun
Terk ediyorum bu kenti
Ah bir aşk gibi

Şarkılar bir çığlığa sığınmaksa şimdi
Sonsuz bir yangın gibi
Sevmesem öyle kolay çekip gitmek
Yaralı bir kuş gibi
Düşlüyorum bu kenti
Son bir aşk gibi...